همه نگاهشان به در خیره بود تا شاید کسی از در بیاید و نگاهشان با نگاه آشنایی برخورد کند . این چشمهای منتظر همه تنها بودند و یا می بایست سالها بار تنهایی را به دوش بکشند و البته عده ای هم سالهاست که تنهایی را تحمل میکنند ،اما نه ! چرا تنها !؟ آِنها ماهها و سالهاست که تنهایی خود را با پرستاران و همراهانی که همواره یاری رسانشان بودند، تقسیم کرده اند. ولی بهر حال نمی توان کتمان کرد که همیشه منتظر ورود مادر ،پدر ،فرزند و یا خواهر و برادر و …. نباشند ؛چه آنان که چند ماهی بیش از تولدشان نگذشته ،چه آنان که بیش از 70 سال عمر را سپری کرده اند و یا آنان که حتی کم توان ذهنی می نامیمشان .
ماه رمضان است و همه آنان که همسران اعضاء شورای رفاه امروز به دیدارشان رفته اند از روزه گرفتن معاف اند ؛زیرا کودکان کم توان ذهنی مرکز فیاض بخش ، نوزادان مرکز شیرخوارگاه ،سالمندان مرکز محمد مرسل ، بیماران روانی مرکز گلستان سلامت و کودکان بی سرپرست آشیانه علی (ع) همه و همه از روزه گرفتن محروم اند. اما تنها نگرفتن روزه نقطه اشتراکشان نیست بین تمام این افراد دوری از خانواده نیز نقطه اشتراکشان می باشد.
در شیر خوارگاه مادر و مرکز نگهداری کودکان ذهنی برای تمامی کودکان همه کارکنان مصداق مادر اند و مامان خطابشان میکنند.راستی چقدر یک انسان باید مهربان و صبور باشد که بتواند علاوه بر مادر فرزندان خود مادر کودکان دیگر نیز باشد و یا علاوه بر نگهداری از مادر و پدر پیر خود از آنان که بی کس اند و یا اینکه فرزندان شان تنهایشان گذاشته اند، نگهداری کنند . عجب روزگاری است گاهی مادر و پدر فرزندشان را تنها می گذارند و گاهی فرزند پدر و مادر خود را به امان خدا می سپارد ،اگر چه در امان خدا بودن از هر حمایتی بالاتر است اما بازهم نباید فراموش کرد که انسان موجودی مادی است و نیازمند یاری همنوعان خود .
باور وجود چنین مراکزی برای بازدید کنندگان بسیار سخت بود و نگاه هایشان در اولین مرکز(شیر خوارگاه مادر ) پر از حیرت و با اشک همراه شد، در مرکز نگهداری کودکان ذهنی دیگر لب به شکر گشودند و در مرکز نگهداری از بیماران روانی مزمن از سلامتی خود خورسند شدند ، در مرکز نگهداری از سالمندان نگاهشان نشان از آن داشت که عزمشان را برای تکریم از بزرگترها بیشتر از گذشته کرده اند و در آخرین مرکز که مرکز نگهداری کودکان بی سرپرست آشیانه علی ( ع) بود خود را افراد خوشبختی می دانستند که این خوشبختی را فراموش کرده اند .
اعتراف کردند که نگاهشان به زندگی عوض شد و از یاد نخواهند برد که خداوند چقدر دوستشان دارد .می گفتند لمس کردیم امروز که باید یاری دهیم نیازمندان را و تقسیم کنیم آنچه را خداوند به ما عطا کرده است .
هدف بهزیستی ازبرنامه ریزی برای این بازدید این بود تا آنان که از فعالیتهای بهزیستی و چگونگی خدمات رسانی به همنوعان نیازمند بی خبرند را مطلع کند تا شاید بازدید از این مراکز تلنگری باشد برای اینکه یادمان نرود چه نعمتها و موهبت هایی خدا در اختیارمان قرا داده و ما از آنها بی خبریم .
بازدید با حضور مدیر کل و معاونین سازمان بهزیستی استان کرمان ، جمعی از همسران اعضا ء شورا ی رفاه و تأمین اجتماعی استان با طراحی روابط عمومی انجام شد .
پس از بازید از چهار مراکز یاد شده در نهایت روزه داران روزه خود را در جمع کودکان یتیم مرکز آشیانه علی (ع)افطار کردند تا با دلجویی از این کودکان برای ساعتی هم که شده با آنان همراهی کنند .
این مراکز تنها چند مرکز از مراکزی بود که تحت حمایت بهزیستی است
و گوشه ای از فعالیتها و اقدامات بهزیستی است که تلاش در راه خدمت رسانی به محرومین دارد و می طلبد آنان که دستی بر کارخیر دارند با حضور در این مراکز و دلجوی از افراد تحت پوشش این مرکز با اختصاص بخش اندکی از مادیات خود جایگاه رفیعی در آخرت برای خود بسازند . امید است با یاری خیرین سهم بیشتری از زندگی را به کودکان و نیازمندان واقعی هدیه دهیم .
گزارش :مهناز پهلوان